Wendela ter Horst
Op maandag 30 oktober ontvingen het bericht dat Wendela ter Horst tien dagen daarvoor was overleden. De dag na haar overlijden dus hadden wij haar nog de herinnering gestuurd en uitnodiging voor de koffiebijeenkomst van de week daarop. Dat is gebruikelijk zoals het voor ons ook niet ongewoon was, dat Wendela er weer niet bij was.
In de zomermaanden namelijk ging zij naar in haar vakantiehuisje in het oosten van het land en daarna terug in Amsterdam zou zij wel weer aanschuiven. Wij hebben haar in die zin niet gemist, wij dachten te weten waar zij was. Je kon haar niet missen. De eerste keer dat ik haar ontmoette herinner me nog. Ik schrok toen: zo breekbaar en kwetsbaar als ze leek.
Later werd mij duidelijk dat dit bij haar hoorde, zo was ze. Eenmaal gewend, zowel zij als ik en anderen uit ons binnenbuurtje, bleek zij een warme, hartelijke en belangstellende vrouw. Haar op het eerste gezicht wat priemende ogen zochten contact en konden oplichten als dat er was. Als zij er niet was, ging dat niet onopgemerkt voorbij. Zij had ook gezegd dat ze er niet altijd zou zijn.
Dat laatste is nu dus op een andere manier dan zij toen bedoelde waar geworden. Zij is niet meer.
Helaas hebben we geen foto van haar.