Ze glimlacht naar spiegelbeeld in het halletje stift zorgvuldig haar lippen....
en drukt het nachtblauwe colletje van haar trui dichter tegen de groefjes in haar hals. Ze glimlacht een regelmatig ongewit gebit bloot. Handschoenen aan. Klaar. Op de galerij trekt ze haar klemmende flatdeur zacht naar zich toe. Met vaste tred stapt ze met haar mondkapje voor de lift in. In de buitenlucht bevrijdt ze meteen haar luchtwegen.
Het is vijftien april 2020, nu al een bijzondere dag. Want juffrouw Vlug gaat op bezoek bij een onbekende vrouw. Een echte date, haar hart bonst ervan. Ze wil een boeket kopen bij haar favoriete bloemenzaak aan de rand van het IJ.
Ze neemt de lege tram zeven. Haar hart knaagt van verlangen.
Met een boeket helgele narcissen, katjes en blauwe distels in haar armen besluit ze om te lopen naar het adres van haar date op een kwartier lopen. Ze verkneukelt zich en loopt een extra rondje om een plantsoentje heen om haar voorpret te rekken. Bloedrode rododendrons. Haar hart vraagt.
‘Een prachtig boeket,’ zal haar date zeggen en zachtjes over de distelpuntjes strijken.
Hoe zou ze eruit zien zouden ze gesprekstof hebben zou .. ‘Gewoon doen,’ spreekt ze zichzelf luid toe. De kuchende kalende veertiger op de stoep aan de overkant hoort haar niet.
Juffrouw Vlug belt boven bij de flatdeur aan met het lenteboeket voor zich. Haar knie duwt de klemmende deur open. Ze stapt over de drempel.
‘Wat een prachtig boeket,’ zegt ze zacht en strijkt met haar hand over de distels. ‘Gefeliciteerd jarige job!’ zegt ze zegt ze tegen haar spiegelbeeld.
Langzaam proeft ze de veelheid aan smaken van de taartpunt bij haar koffie.
Wissel Klonck ©.
Dit was een impressie van een van onze leden uit het leven in de Coronatijd, heeft u ook een verhaal, een ervaring of een herinnering die u wilt delen?
Stuur dan in op info@stadsdorpcentrumoost.nl